غزل و آرش

اشکامو تو پاک میکردی کاش برای آخرین بار من صدات میزدم و تو میگفتی جان مادر... کاش میشد حتی یک لحظه کنار تو بنشینم .... اگه بودی میگفتی نزار اشکاتو ببینم .... 

چند وقتیه که میخوام مطالب وبلاگ غزل رو بیارم اینجا ولی هر کاری میکنم کپی پیست نمیشه فکر کنم باید تک تک مطالب رو از اول بنویسم آدرس وبلاگ قبلی : www.qazal248.persianblog.ir ...

  غزلکم ۴ دندونی شده ماشااله دو تا دندون بالاشم کم کم داره چشمک میزنه وقتی میخنده دوست دارم دندوناشو بخورم تازگی ها یاد گرفته سینه خیز بره برای چند ثانیه هم میتونه رو پای خودش بایسته دس دسی میکنه  تازشم میتونه با نی آبمیوه بخوره !!! جیگرش برم روز به روز شیرینتر میشه   ...

بالاخره بعد  2 سال غیبت طولانی دوباره اومدم با کلی حرف از اتفاقات تلخ و شیرینی که توی این مدت داشتم که البته سر فرصت مینویسم ، فقط بهترینش رو بگم که مرداد سال 91 پسرم آرش به دنیا اومد و با اومدنش روح تازه ای به زندگیمون دمید ، سال خوب و خوشی رو برای هممون آرزو دارم  .

ماشاا... به جونت مامان   پر انرژی  شیطون و تا دلت بخواد فوضول تا دوهفته دیگه ۸ ماهت تموم میشه غزلک  دیگه برای خودت خانومی شدی ! دندون پایینی سمت راستت هم تا نصفه دراومده و همه اش برامون چشمک میزنه الهی قربونت برم ...

با تو هستم شعر ای جادوگر افسانه گو ای شده جاری میان هر رگت صد آرزو با شما هستم شما ای واژه های کاغذی با شما دارم شبانه بحث و اشک و گفتگو   با توأم ای همدم شبهای تنها ماندم ای گل بشکفته در اعماق قلب و باورم بازگو این راز را بشنود دلبر زمن حرفهای حک شده در تار و پود پیکرم   شعر من ! شیوای شورانگیز من ! ای پناه قلب تنها و دل لبریز من گو به یارم دوستش دارم همیشه ، تا ابد آه این بوده همه راز دل لبریز من    سروده شده در پاییز 1385 ...

بنده حقیر یه کوچولو استعداد شعر رو شاعری دارم ، یا بهتر بگم ، داشتم !      اما هر روزی که میگذره این استعداد داره کمرنگ تر میشه ، تا اونجایی که صادق به زبون اومده و میگه تو قبلنا برام شعر میگفتی و شعر میخوندی   چطور شده دیگه خبری نیست ؟ خودمم نمیدونم چرا   قبلا به هر بهونه ای شعر میگفتم اما حالا خیلی وقته اصلا دستم به قلم نمیره . چرا ؟ ...

غزلکم 14 ماه 4 روز است که با من و بابایی هم خونه شده ( البته به جز 9 ماهی که توو شکم بنده میزیستند !) به تازگی یکی از دندونهای آسیابش دراومده کلی اذیت شد بچه ام،  تازه داشت یه خورده تپلی میشد که این دندونه نذاشت ، الان به سلامتی 9 دندونی شده 4 تا بالا 4 تا پایین و آسیاب بالا سمت راست . داره سعی میکنه حرف بزنه کلی کلمه های جور وا جور بلده که همه رو سرهم میکنه و دستاشو هم مثل آدم بزرگا تکون میده تا منظورش را بهتر برسونه  کلمه بابا رو همیشه و به راحتی میگه اما خیلی مامان نمیگه  کاملا حرف هامون رو میفهمه و کارهایی رو که بهش میگی انجام میده ، موقع غذا خوردن صداش میزنم میگم بیا سفره بنداز تا هاام بخوریم بدو بدو میاد ...

روزی ترا ترک خواهم کرد و تو خواهی گریست بر تنهایی خود و من این روزها را گذرانده ام بسیار تلخ و دلتنگ است و می دانم که همیشه به دنبال چیزی خواهی گشت ، دنبال کسی و زندگی ات تهی خواهد شد از حجمی بزرگ من این روزها را گذرانده ام روزهای بی مادری را .